Ks. Proboszcz Józef przyszedł na świat w Lutczy 10 października 1952 roku jako drugie dziecko Bolesława i Zofii zd. Bieszczad.
Rodzeństwo Księdza Józefa to starsza o 3 lata siostra Maria, młodszy o 3 lata brat Stanisław (który też został księdzem) oraz młodsza o 7 lat siostra Kazimiera.
Dzieciństwo spędza w rodzinnej miejscowości, pasąc krowy i pracując w polu. Od dziecka był pracowity i sumienny.
Ksiądz Józef uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 2 w Lutczy (koło Domaradza). Po ukończeniu ósmej klasy rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Czudcu, mieszkając przez 4 lata w internacie szkolnym. Maturę złożył w Czudcu, otrzymując świadectwo dojrzałości 21 maja 1971 roku.
Po maturze – przebywając w domu w Lutczy – był namawiany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL do współpracy i studiowania w Warszawie. Po złożeniu dokumentów został w czerwcu 1971 roku przyjęty na studia w Wyższym seminarium Duchownym w Przemyślu. Studia te zostały przerwane przez Służbę Bezpieczeństwa skierowaniem do Zasadniczej Służby Wojskowej w specjalnej jednostce Kleryckiej w 5 Mazurskiej Brygadzie Saperów w Szczecinie – Podjuchach. Służbę tę rozpoczął 25 października 1971 roku, a zakończył 17 października 1973 roku. Po powrocie z wojska kontynuował studia filozoficzno – teologiczne w Przemyślu, zakończone świeceniami kapłańskimi wraz z 33 kolegami udzielonymi w Katedrze Przemyskiej przez Ks. Bp. Ignacego Tokarczuka dnia 4 czerwca 1978 roku.
17 czerwca 1978 roku został mianowany wikariuszem w Nowej Dębie. Ta nominacja został cofnięta 24 czerwca 1978 roku a następnie 30 czerwca tegoż roku został mianowany wikariuszem w parafii Pruchnik, w której katechizował 34 godziny tygodniowo, prowadził grupy ministrantów i scholi w Pruchniku i Pruchniku Górnym. Sześciu ministrantów zostało kapłanami.
Posługę duszpasterska sprawował w Tyniowcach, Chwałowicach i Chorzowie. W Pruchniku zastała go wiadomość o wyborze Polaka Jana Pawła II na Papieża. 9 czerwca 1980 roku został przeniesiony do parafii Jasionów koło Brzozowa, gdzie katechizował w domach Ludowych i salkach prywatnych w Jasionowie, Wzdownie i Zmiennicy w wymiarze 48 godzin tygodniowo w trzech Szkołach Podstawowych.
W drugim roku posługi duszpasterskiej w Jasionowie Ks. Bp. Ignacy Tokarczuk zlecił Księdzu Józefowi przeniesienie starego, drewnianego kościoła z Jasionowa do Zmiennicy. Prace rozpoczęto w czerwcu 1981 roku, które zostały przerwane ogłoszeniem stanu wojennego, ale mimo to dnia 24 grudnia 1981 roku odbyła się pierwsza Pasterka w nowym – starym kościele w Zmiennicy. Parafianie mocno zaangażowali się w prace od fundamentów do przykrycia kościoła blachą, tak że Ks. Bp. Tokarczuk dokonał poświęcenia nowego kościoła 9 maja 1982 roku, powołując nowa parafię Zmiennicę, gdzie Ks. Józef miał zostać proboszczem. Jednak 23 czerwca 1982 roku został przeniesiony na stanowisko wikariusza do parafii Tyczyn, gdyż „na proboszcza był za młody”. W tej parafii zostały mu przydzielone do katechizacji: Zasadnicza Szkoła Rolnicza, Zasadnicza Szkoła Krawiecka oraz Szkoła Podstawowa w wymiarze 32 – 36 godzin tygodniowo. W Tyczynie praca duszpasterska skupiała się na prowadzeniu grupy 160 ministrantów i lektorów oraz scholi, dla których były organizowane Jasełka i opłatki z Rodzicami w Domu Kultury, w zimie lodowiska, a w lecie wycieczki i pielgrzymi do Częstochowy, Warszawy, Krajowa i Chorzowa.
Od 1986 roku Ks. Bp. Ignacy Tokarczuk zlecił Ks. Józefowi budowę kościoła w Kielnarowej. Od wiosny do jesieni, w ciągu mnij niż rok, kościół został wybudowany przy wielkim zaangażowaniu mieszkańców Kielnarowej, tak że 24 grudnia 1986 roku w kościele tym (bez posadzki) odbyła się pierwsza Pasterka, ku radości nie tylko mieszkańców Kielnarowej, gdzie też ks. Józef miał zostać proboszczem w Tyczynie.
Ale… w marcu 1987 roku Ks. Proboszcz Stanisław Król przywiózł z Przemyśla wiadomość, że zmarł Ks. Proboszcz Chimiak w Trześni, a na jego miejsce pójdzie Ks. Władysław Brzuszek z Radomyśla. Dlatego Ks. Józef miał zgłosić się do Przemyśla, gdzie 28 marca 1987 roku został mianowany proboszczem w parafii Radomyśl nad Sanem. Jesienią 1987 roku ksiądz Józef Turoń otrzymał MEDAL BUDOWNICZEGO KOŚCIÓŁÓW DIECEZJI PRZEMYSKIEJ.
Od 6 kwietnia 1987 roku zamieszkał na nowej plebanii, a urzędowe przejęcie parafii nastąpiło 10 kwietnia 1987 roku w kościele na Zjawieniu w dniu odpustu Matki Bożej Bolesnej w dziewiątym roku kapłaństwa. Obejmując nową parafię Ksiądz Józef otrzymał zadanie przygotowania do Koronacji Obrazu Matki Bożej Bolesnej oraz wybudowanie Domu Rekolekcyjnego dla potrzeb północnej części diecezji przemyskiej. Ks. Bp. Ignacy Tokarczuk zaznaczył, że po wykonaniu tego zadania Ks. Józef otrzyma większą parafie. Widocznie wola Bożą było, aby tą parafią pozostał Radomyśl, który Ksiądz Józef szczerze ukochał.
Pierwszą inwestycją było zagospodarowanie i ogrodzenie cmentarza na Zjawieniu, następnie budowa Domu Rekolekcyjnego i Ołtarza Koronacyjnego. Koronacja Obrazu Matki Bożej Bolesnej miała miejsce 15 września 1991 roku, z udziałem kilku biskupów i rzeszy około 20 tysięcy pielgrzymów.
Od 1992 roku rozpoczęły się Nabożeństwa Fatimskie.
Każdego roku uroczyście obchodzone są odpusty ku czci Matki Bożej pocieszenia i Matki Bożej Bolesnej, na które przybywają pielgrzymi, także pieszo. Ks. Proboszcz wprowadził tez Rejonową Pielgrzymkę Chorych w pierwsza niedziele września.
W 1993 roku Ks. Józef założył 26 Drużynę harcerską „Poligonowe Bractwo”, która szybko się rozrosła i powstał Szczep „Dnia Myśli Braterskiej” w Radomyślu nad Sanem. Pełniąc funkcje Drużynowego i Komendanta Szczepu udzielał się na niwie harcerskiej jako członek Podkarpackiej komendy Chorągwi ZHP w Rzeszowie (przez 10 lat) oraz członek rady Naczelnej ZHP w Warszawie (przez 4 lata). Za działalność otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi dla ZHP w 1999 roku.
7 listopada 2001 roku uzyskał tytuł magistra teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Wiele lat sumiennie katechizował dzieci i młodzież. 8 sierpnia 2006 roku uzyskał stopień nauczyciela dyplomowanego. Dla dzieci i młodzieży organizował coroczne zimowiska, obozy nad morzem i wycieczki, między innymi do Zakopanego, Krakowa, Wrocławia, Warszawy, Chorzowa, Bieszczad oraz pielgrzymki do takich miejsc jak Częstochowa, Niepokalanów, Licheń, Wadowice, Kalwaria zebrzydowska, spływy Dunajcem i wiele innych. Uczył kochać Boga, drugiego człowieka i świat stworzony.
Od 1993 roku organizował przez 13 lat Ogólnopolski i Międzynarodowy Festiwal Piosenki Pielgrzymkowej, gdzie oprócz tysięcy dzieci i młodzieży w różnych zespołach wystąpiły Gwiazdy Festiwalu: Anna Chodakowska, Ryszard Rynkowski, Eleni, Stanisław Sojka, Krystyna Giżowska, stare dobre małżeństwo, Gabriel Fleszar, Wolna Grupa Bukowina, Norbi i niemiecki zespól z Valbitebrum.
22 maja 1999 roku rozpoczęła się budowa nowego kościoła.
Cegłę ofiarowali właściciele cegielni, którym poświecona jest tablica w kościele. Budowa nowego kościoła w którym znalazły się cudowne obrazy Matki Bożej Bolesnej i Pocieszenia trwała 10 lat.
Uroczystego poświęcenia oraz konsekracji dokonał Arcybiskup Ignacy Tokarczuk z Przemyśla dnia 31 maja 2009 roku.
Od tamtej pory dokonano wiele prac wykończeniowych zarówno w kościele jak i w jego otoczeniu. Prace ciągle trwają, a kościół pięknieje z dnia na dzień.
Cieszy także fakt, że ogromne rzesze młodzieży i dorosłych korzysta z bogatej oferty Domu Rekolekcyjnego.
Od 2001 roku Ks. Józef pełni funkcję Prezesa OSP Radomyśl, starając się o rozwój jednostki.
17 czerwca 1998 roku Ks. Proboszcz został mianowany przez Ks. Bpa Wacława Świerzawskiego Kanonikiem Honorowym Kapituły Sandomierskiej. Ks. Bp Świerzawski mianował go także 25 września 1998 roku wicedziekanem dekanatu gorzyckiego na okres 5 lat.
Ks. Bp. Andrzej Dzięga mianował Ks. Józefa 27wrzesnia 2003 roku wicedziekanem dekanatu na gorzyckiego na czas 5 lat.
Liczne choroby i operacje sprawiły pogorszenie się zdrowia Ks. Józefa, dlatego módlmy się o jego zdrowie, aby mógł dalej wiernie służyć Maryi.