W pierwszą niedzielę czerwca, przed Mszą św. o godz. 10:30 w naszym sanktuarium została zaprezentowana intrada, którą wykonano na odsłonięcie obrazów. Utwór stanowi hołd naszej Orkiestry złożony Matce Bożej. Orkiestranci złożyli także wotum wdzięczności za opiekę Matki Bożej. Dziękujemy wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyłączyli się do tego dzieła. Szczególne podziękowanie składamy P. Marii Bednarowskiej za wielkie zaangażowanie i wkład pracy w przygotowanie i wykonanie intrady. Bóg zapłać.
Intrada Radomyska
Przez wiele lat marzeniem Orkiestry było zagrać utwór muzyczny na odsłonięcie obrazów w naszym Sanktuarium. Po wielu konsultacjach z artystami muzykami, wymianie pomysłów i zdobyciu wiedzy na temat tego, jak należy to zrobić, powstał pierwszy zarys projektu.
Skomponowanie takiego utworu nie jest łatwe i niewiele osób chce się tego podjąć. To nie jest przypadkowa fanfara, bo nie tylko chwytliwy motyw ma tu znaczenie. Obowiązują nas zasady zawarte w Instrukcji Episkopatu Polski o muzyce liturgicznej po Soborze Watykańskim oraz posoborowych dokumentach Stolicy Apostolskiej. Istnieją też Diecezjalne Komisje Muzyki Kościelnej, które strzegą poprawności wyboru muzyki stałej w kościołach. Wybór tej melodii jest więc decyzją głęboko uzasadnioną zarówno pod względem artystycznym, liturgicznym, duchowym jak i historycznym dla tego miejsca.
Wśród osób z którymi prowadzono rozmowy na ten temat był Tadeusz Woliński. Artysta muzyk, pasjonat instrumentów dętych i nauczyciel. Urodzony w Warszawie, absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Związany z orkiestrami, takimi jak: Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji, Warszawska Opera Kameralna i Centralny Zespół Artystyczny Wojska Polskiego. W 2015 roku otrzymał odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej nadaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP za całokształt pracy oraz Złoty Medal za Długoletnią Służbę z rąk Prezydenta RP.
Intrada Radomyska składa się z trzech części, w hołdzie do trzech wrębów ułożonych w słupy na godle miejscowości. Każda z nich ma szczególną intencję. Te części to: zapowiadająca fanfara pochwalna, fragment chorału Oratorium Jerzego Fryderyka Haendla oraz linia melodyczna pieśni „Matko Bolesna Twe oczy zwróć”.
Część pierwsza.
Fanfara chwalebna. Sygnalizuje rozpoczęcie ważnego wydarzenia – odsłonięcia Obrazów. Jest napisana dla trąbek w stroju B w tonacji F-dur słynącej z kojącego, spokojnego i kontemplacyjnego nastroju. Tonacja ta postrzegana jako radosna, jasna i pogodna wykorzystana jest również w Hymnie Polski. I chodź najczęstszym zabiegiem w pisaniu fanfary jest wyodrębnienie jednej grupy instrumentów solo, to twórcom zależało na zaznaczeniu w utworze jednoczącego charakteru Orkiestry z Radomyśla nad Sanem. Muzycy grają razem mimo wielu różnic a słowa „jedność” i „w jedności siła” towarzyszą im na wielu płaszczyznach. Żeby to podkreślić stworzono kaskadowe włączanie instrumentów wszystkich sekcji tak, by na koniec fanfary, osiągnąć największy potencjał mocy dźwięku. Ten fragment szczególnie podkreśla moment obecności koronowanych obrazów wśród wiernych.
Część druga.
Ze szczególną myślą o Armii Tureckiej, Gronie Młodzieży i wychowaniu młodego pokolenia w duchu obowiązku, odpowiedzialności i dumny z wiary szukano dzieła, które nawiązuje do tych wartości. W hołdzie dla lokalnej historii, gdzie przed laty, na tych ziemiach, mieszkańcy radowali się z powrotu żołnierzy wracających spod Wiednia, czy tak jak po powrocie Legionistów Radomyskich, po odzyskaniu Niepodległości.
Oratorium „Juda Machabeusz” powstało w 1746 roku jako hołd dla wojskowego zwycięstwa. Jerzy Fryderyk Haendel, wielki mistrz baroku, opierając się na biblijnej historii walczących o wyzwolenie świątyni i wierność Bogu Machabeuszy, stworzył dzieło o szerokim przesłaniu. Pieśń o odwadze, wierze, triumfie dobra nad złem i nadziei dla wytrwałych, którzy swój los powierzają Bogu i strzegą miejsca świętego. Szczególnie słynny chorał „See, the Conqu’ring Hero Comes” (Spójrzcie, nadchodzi Zwycięzca) przez wieki nabrał znaczenia hymnu zwycięstwa moralnego, stając się symbolem chwały nie tylko militarnej, ale przede wszystkim duchowej. Jest hymnem ku czci tych, którzy w wierze i dla wiary pokonują wszelkie przeciwności losu. Uzupełnieniem tego przekazu jest fragment Córka Syjonu (Daughter of Zion), który bezpośrednio mówi o miejscu wskazanym przez Boga, miejscu świętym – o Sanktuarium. To fragment o radości ze spotkania z Bogiem. O uczuciu, które wypełnia wierzących pielgrzymów, kiedy docierają do odzyskanej świątyni.
Część trzecia.
Pieśń „Matko Bolesna Twe oczy zwróć” to ukłon w kierunku Matki Bożej Zjawiennej i modlitwa błagalna za Jej wstawiennictwem. Dla lokalnej społeczności Góra Zjawienie i Obraz Matki Bożej Bolesnej od lat jest obiektem szczególnego kultu. I chodź autor tekstu, tak jak autor obrazu, nie jest znany to wiemy że Otton Mieczysław Żukowski skomponował utwór, do tekstu poetyckiego współczesnego sobie autora, na przełomie XIX i XX wieku. Istotne znaczenie tego utworu polega na tym, że wykonywany podczas liturgii lub w czasie nabożeństw pozaliturgicznych stawał się śpiewaną katechezą w czasach, gdy dostęp do systematycznej nauki religii był utrudniony. Jako jeden z pierwszych Żukowski komponował pieśni w języku polskim, by były zrozumiałe dla uczestników liturgii odprawianej w tamtych czasach po łacinie. Tekst pieśni akcentuje osobę Maryi w dziele Zbawienia. Pierwsza zwrotka wykorzystana w Intradzie jest wstępem do pięknej modlitwy szczególnie skierowanej do Boleści Matki Przenajświętszej
Matko Bolesna, Twe oczy zwróć
Ku mojej nędzy, niedolę skróć,
Ty wiesz co boleść, co skargi, szloch.
Przed Tobą Matko korzę się w proch.
Tyś bowiem siedmiu doznała ran,
Kiedy na krzyżu, konał nasz Pan.
Całe Twe życie bolesna nić,
Kielich goryczy musiałaś pić.
Spójrz na mą boleść co serce drze,
Jak łzy zraszają źrenice me,
Ucz mnie cierpliwie tu znosić ból,
Prowadź przez próby do niebios pól.
Gdy w mojej duszy wre krwawy bój,
Ty moje rany litośnie gój,
Wlej w nie balsamu niebiański dar,
Miłości Bożej zapal w niej żar.
To do Matki Najświętszej przychodzimy prosząc o łaskę Bożą. Jej kult zakorzeniony jest w całej polskiej tradycji religijnej. Pieśń ta od pokoleń towarzyszy wiernym w chwilach modlitwy i zadumy, a jej przejmująca linia melodyczna oddaje zarówno cierpienie, jak i nadzieję, które są wpisane w chrześcijańską duchowość. Znając nie łatwą lokalną historię, tekst tej pieśni uczyni uroczystość odsłaniania obrazów jeszcze bardziej osobistą i wzruszającą dla mieszkańców i pielgrzymów.
Muzyka jest nieodłącznym elementem liturgii w kościele. Ważność powstania takiej aranżacji dla Sanktuarium i lokalnej wspólnoty jest nie do przecenienia. Intrada staje się nie tylko muzyczną oprawą jednego wydarzenia, ale trwałym elementem dziedzictwa. To pieśń, która będzie przypominać o wyjątkowości tego miejsca, o jego historii. To hymn zwycięstwa wiary i wyraz hołdu dla Matki Bożej. Niech to wzmocni tożsamość naszej wspólnoty, niech doda splendoru uroczystościom i podkreśla, że Radomyśl nad Sanem jest miejscem żywej wiary i pięknej tradycji. Mamy swój utwór, przemyślaną kompozycję, wykonywany przez naszą Orkiestrę, naszych parafian. Ich ciężka praca jest piękną modlitwą i największym darem, jaki muzyka może zaoferować w służbie świętości i naszej wspólnoty.
Opr. P. Maria Bednarowska
